ΦΥΛΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
Ένα ακόμα σημαντικό θεραπευτικό μέσον κατά της δυσκοιλιότητας είναι το αφέψημα-τσάι από τα φύλλα Αιγύπτου ή αλλιώς τα φύλλα Αλεξανδρείας. Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι Cassia angustifolia (Κασσία η στενόφυλλη) ή αλλιώς Cassia senna (Κασσία η Σέννα). Ανήκει στην οικογένεια των Χερδωπών και μπορούμε στο εμπόριο να το συναντήσουμε με την απλή ονομασία Σέννα, Κασσία, Συναμική, φύλλα Αλεξανδρείας ή αλλιώς φύλλα Αιγύπτου.
Η Σέννα για χιλιετίες έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ως βότανο στη λαϊκή ιατρική. Σέννα είναι η αραβική ονομασία του βοτάνου το οποίο για πρώτη φορά χρησιμοποίησαν για τις θεραπευτικές του ιδιότητες οι Άραβες γιατροί Serapion και Mesue. Κύρια το καλλιεργούσαν στην περιοχή της Νουβίας και στο Χαρτούμ (Σουδάν). Από κει με καμήλες το έφερναν στο Ασσουάν και δια μέσου του Νείλου έφτανε στη Μεσόγειο και από κει σε Ευρώπη και Ασία.
Η ονομασία φύλλα Αλεξανδρείας βγήκε γιατί το λιμάνι της Αλεξάνδρειας για εκατονταετίες ήταν ο κύριος κόμβος μεταφοράς του.
Τον 11ο αιώνα, εισήχθη από τους Άραβες, στη Βενετία, αλλά στην Ευρώπη, η χρήση των φύλλων της Σέννα διαδόθηκε μόνο κατά το τέλος του Μεσαίωνα.
Στη σύγχρονη ιατρική έχει χρησιμοποιηθεί από την δεκαετία του 50 ως καθαρτικό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ελληνικού Ιδρύματος Γαστρεντερολογίας, το 16% των Ελλήνων έχει αντιμετωπίσει το πρόβλημα τουλάχιστον μία φορά στους τελευταίους 12 μήνες, ενώ το 20% το έχει αντιμετωπίσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.
Τα ποσοστά αυτά είναι σχεδόν διπλάσια από τον μέσο όρο των υπόλοιπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης ο οποίος κυμαίνεται κοντά στο 9%. Το 51% των πασχόντων αποδίδει το πρόβλημα στην κακή διατροφή και το 30% πιστεύει ότι ευθύνεται το άγχος και η πίεση της καθημερινότητας.
Τα φύλλα Αλεξανδρείας περιέχουν ουσίες που ονομάζονται γλυκοσίδια ανθρακινόνης, τα οποία παρουσιάζουν αποδεδειγμένη καθαρκτική δράση,
Οι καρποί και τα φύλλα των φύλλων Αλεξανδρείας περιέχουν τις σεννοσίδες Α και Β (sennosides Α & Β), ουσίες οι οποίες υδρολύονται από τα βακτήρια του εντέρου του ανθρώπου και διασπώνται αποδίδοντας την προηγούμενη δραστική ουσία ανθρακινόνη. Οι σεννοσίδες Α και Β και τα προϊόντα της διάσπασης τους, δρουν στο παχύ έντερο, επιταχύνοντας τη μεταφορά του περιεχομένου του εντέρου στο κόλον.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΔΟΣΟΛΟΓΙΕΣ
Μέρος του βοτάνου που χρησιμοποιείται: ΦΥΛΛΑ (ή ΠΕΡΙΚΑΡΠΙΟ).
Σκόνη φύλλων: 0,5-2,0g ημερησίως.