Κυδωνιά
Κυδωνιά
Μαλακτικό, αποχρεμπτικό, αφροδισιακό
Επιστημονική ονομασία: Cydonia Vulgaris της οικογένειας των Rosaceae
Χρήσιμα Μέρη: οι καρποί, τα κουκούτσια τους και τα φύλλα του δέντρου.
ΧΡΗΣΕΙΣ: Η κυδωνιά χρησιμοποιείται σαν αγωγή για τα πιο κάτω:
- Διάρροια, δυσεντερία, εμετούς
- Βήχα, πονόλαιμο, βράχνιασμα
- Πονοκέφαλο
- Αϋπνία
- Χιονίστρες, ραγάδες, εγκαύματα
Εσωτερικά χρησιμοποιείται για διάρροια, δυσεντερία και εμετούς. Σε μορφή αφεψήματος συνιστάται για το βήχα, για τον πονοκέφαλο και την αϋπνία. Σε μορφή εκχύματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περιπτώσεις δυσκοιλιότητας, εντερίτιδων και άλλων ανωμαλιών των εντέρων.
Καταπραϋντικό: Σε νευρασθένειες, αϋπνίες, νευρικές ταχυπαλμίες. Είναι επίσης και αντιπυρετικό.
Την κυδωνιά μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε και σε μορφή σιροπιού για μαλάκωμα του λαιμού και σαν κατάπλασμα για τους πόνους των αιμορροΐδων. Θεωρείται επίσης αφροδισιακό για τις γυναίκες.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ: Αφέψημα: Για τον βήχα και τον πονοκέφαλο συνιστάται αφέψημα από 25 γραμμάρια κουκούτσια βρασμένα, σε 1 ποτήρι νερό. Κρύο αφέψημα από βρασμένα φύλλα (χλωρά ή ξερά) συνιστάται για την αυπνία.
Έκχυμα: Μουσκεύουμε 5 φύλλα κυδωνιά σε 100 γραμμάρια αποστειρωμένο νερό.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ: Αφέψημα: Βράζουμε 25 γραμμάρια κουκούτσια σε 1 ποτήρι νερό. Το χρησιμοποιούμε για επαλείψεις και γαργάρες.
Έκχυμα: Μουσκεύουμε 5 φύλλα κυδώνια σε 100 γραμμάρια αποστειρωμένο νερό, για ραγάδες, μικροεγκάυματα και ξέπλυμα πονεμένων ματιών.
Κατάπλασμα: ψήνουμε 1 κυδώνι και το αφήνουμε να κρυώσει (για αιμορροΐδες και πονοκεφάλους).
ΑΛΛΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ
Από τα κυδώνια παράγονται: Το κρασί (κυδωνίτης οίνος), λικέρ (κυδώνερο), αιθέριο λάδι, κυδωνόπαστο, κομπόστα και γλυκό του κουταλιού.
ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Απαγορεύεται η εσωτερική χρήση των σπόρων, γιατί μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο καρπός της κυδωνιάς είναι αφιερωμένος στην Θεά Αφροδίτη από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι τον θεωρούσαν και έμβλημα της ευτυχίας.