Κρόκος: Από τις αγιογραφίες στο φλιτζάνι μας…
Ο κρόκος, του οποίου το όνομα οφείλει στην κίτρινη χρωστική ουσία του, χρησιμοποιήθηκε κατα τη βυζαντινή περίοδο ως χρώμα στις αγιογραφίες.
Δεν έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες όμως τα στίγματα του άνθους και οι ρίζες του χρησιμοποιούνται ως αγωγή στη χώνεψη, το άσθμα, την αναιμία, την κατάθλιψη, τη διάρροια, τη δυσεντερία, την εμμηνόπαυση και το λουμπάγκο.
Ως αφέψημα καταναλώνεται σε περιπτώσεις βρογχικών και πνευματικών παθήσεων. Πολλές φορές σερβίερεται και ως λικέρ για χώνεψη ή ως αλοιφή για τη θεραπεία της ποδάγρας. Λειτουργεί ακόμη ως ηρεμηστικό σε σπασμωδικές συσπάσεις, τικ και τινάγματα μυών.
Σε μορφή σιροπιού μπορούμε να πίνουμε 2-3 κουταλάκια την ημέρα. Απαγορεύεται όμως η χρήση του κατά την εγκυμοσύνη γιατί περιέχει δόσεις ναρκωτικού. Αλλά και για τον υπόλοιπο πληθυσμό μεγάλες δόσεις μπορούν να αποβούν μοιραίες.