ΤΙΛΙΟ

Επιστημονική ονομασία: Tilia Platyphyllos της οικογένειας των Europea.

• Αντιβηχικό,
• εφιδρωτικό,
• σπασμολυτικό,
• καταπραϋντικό,
• χολαγωτικό.

Χρήσιμα μέρη: Τα φύλλα, τα λουλούδια, οι καρποί και η φλούδα του δέντρου.

ΧΡΗΣΕΙΣ: Το τίλιο χρησιμοποιείται σαν αγωγή για τα πιο κάτω:

• Ρευματισμούς
• Αρθριτικά
• Κυστίτιδα
• Δυσκοιλιότητα
• Δυσπεψία
• Πέτρες στα νεφρά
• Ημικρανίες
• Λουμπάγκο

Το τίλιο είναι η κατάλληλη θεραπεία για νευρασθένειες.  Λειτουργεί επίσης και σαν προληπτική θεραπεία ενάντια στη ανάπτυξη αρτηριοσκλήρωσης και υπέρτασης.  Η φλούδα του μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ρευματισμούς, αρθριτικά αλλά και σε υδρωπικία, κυστίτιδα, δυσκοιλιότητα, δυσπεψία και στην απόφραξη της σπλήνας και του ήπατος.  Σε μορφή αφεψήματος από φύλλα, διαλύει τις πέτρες των νεφρών και διώχνει τις ημικρανίες.   Οι καρποί του τίλιου θεωρούνται πιο αποτελεσματικοί από τη φλούδα και τα φύλλα για την καταπολέμηση των αερίων.

Η καταπραϋντική του δράση και η ελαφριά ύπνωση που προκαλεί βοηθά τους νευρασθενικούς, τους υστερικούς και τους υποχονδριακούς.  Το τίλιο είναι ελαφρά διουρητικό γι αυτό έχει καλά αποτελέσματα σε όσους υποφέρουν από ουρική αρθρίτιδα, αρτηριοσκλήρωση, ισχιαλγία και λουμπάγκο.  Εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξάλειψη των φακίδων και των ρυτίδων του προσώπου.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Αφέψημα: Βάζουμε 15-20 γραμμάρια φύλλα τιλίου σε 1 λίτρο νερό ή 1 κουταλάκι φλούδα σε 1 φλιτζάνι νερό.  Μόλις αρχίσει να βράζει το βγάζουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε για 10 λεπτά πριν το πιούμε ή το χρησιμοποιήσουμε εξωτερικά.

Έκχυμα: Βάζουμε 30 γραμμάρια φύλλα σε ½ λίτρο βραστό νερό ή 1 κουταλάκι φύλλα ή φλούδα σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό.  Το αφήνουμε 5 λεπτά και το πίνουμε.

Φλοιός :Βάζουμε ½ χούφτα κοπανισμένου φλοιού σε 1 λίτρο νερό.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

Σε μορφή τσαγιού το τίλιο μπορούμε να το πίνουμε 3-4 φορές την ημέρα, ανάλογα με τη σοβαρότητα του προβλήματος.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Η χρήση των φύλλων και των άνθεων του τιλίου ξεκινά το 18  αιώνα.  Μέχρι τότε, οι φυτοθεραπευτές περιορίζονταν στη χρήση του φλοιού.  Ο Διοσκουρίδης έλεγε ότι ο χυμός των φύλλων και τα φύλλα σε επιθέματα θεραπεύουν δαγκώματα φιδιών, ενώ ο Πλίνιος συμπλήρωσε  ότι τα φίδια δεν τολμούν να πλησιάσουν ούτε τη σκιά του δέντρου.  Το 1940, όταν οι λαοί που βρίσκονταν υποταγμένοι από τους Ναζί πέθαιναν από ασιτία, στη Γαλλία ανακάτευαν κοπανισμένα ξερά φύλλα τιλίου με αλεύρι από κριθάρι και καλαμπόκι κι έφτιαχναν ένα «πράσινο αλεύρι» γεμάτο βιταμίνες και θρεπτικές ουσίες.